- ازدواج سفید و سرنوشت سیاه!
- قهرمانان ملی را به تاریخ نسپاریم!
- سناریوهای مختلف بنزینی پیش روی دولت/ برای مدیریت مصرف سوخت چه باید کرد؟
- دولت تصمیم به اعمال خاموشی گرفت/ آغاز قطع منظم برق از فردا
- شاخص شماره ۵۲/ شریک جرم
- سهگونه کنش؛ سازش،جنگ و مقاومت
- کتاب «پاییز آمد» توسعهدهنده فرهنگ ایثار و دفاع مقدس است
- نگین درخشان ری
- پلیس و امنیت اقتصادی پایدار
- نگاهی بر دستاوردهای عملیات وعده صادق ۲
- چرا ترور رهبران جنبشهای مقاومت موجب فروپاشی آنها نمیشود؟
- جوانهای ورزشکار موجب سربلندی ایران هستند/ ملت را شاد کردید، از همه شما صمیمانه تشکر میکنم
- ماهوارهبر «قائم-۱۰۵» و ماهواره «نور-۴» تا سال آینده پرتاب میشود +فیلم
- صالح قاسمی: سازمان برنامه و بودجه پاشنه آشیل موفقیت قانون جوانی جمعیت است
- سپاه ۷۳ مجتمع آبرسانی برای ۳۵۰۰ روستا میسازد
جمعه ؛ 02 آذر 1403 ارتش ناكارآمد سعودي و بلوف سياسي «الجبير»
پس از تجاوز امريكا و دو كشور انگليس و فرانسه به خاك سوريه، «عادل الجبير» وزير خارجه سعودي اعلام كرد، كشورش آماده است تا در صورت دريافت پيشنهادات مناسب، به سوريه نيروي نظامي اعزام كند و روزنامه امريكايي «وال‌استريت ژورنال» نيز در يكي از آخرين گزارش‌هاي خود از تصميم احتمالي رئيس‌جمهوري امريكا براي جايگزين‌كردن نيروهاي ائتلاف عربي به جاي نيروهاي امريكايي در سوريه مطلبي را منتشر كرد. از آن پس بحث و جدل‌هاي زيادي درباره احتمال تشكيل يك ائتلاف عربي براي اعزام به سوريه صورت گرفت.
بلوف سياسي عربستان سعودي
«عادل الجبير» وزير خارجه سعودي از آمادگي كشورش براي اعزام نيروي نظامي به سوريه سخن گفت، چيزي فراتر از يك بلوف سياسي نيست. عربستان سعودي از هيچ نيروي نظامي كارآزموده و جنگجويي چه در عرصه هوايي، زميني و چه دريايي برخوردار نيست. ارتش عربستان فاقد نيروهاي درجه يك نظامي است. اما با اين حال، انبارهاي تسليحاتي سعودي‌ها مملو از تسليحات پيشرفته غرب و ايالات‌متحده امريكاست. اگر سعودي‌ها داراي يك ارتش قدرتمند و داراي نيروهاي نظامي كارآزموده و زبده بودند، اكنون پس از گذشت بيش از سه سال از جنگ يمن، مي‌توانستند به اين جنگ فيصله داده و آن را به نفع خود تمام كنند. سعودي‌ها اكنون در باتلاق يمن گير كرده‌اند، بنابراين تلاش دارند تا با متمركزكردن نگاه‌ها به سمت سوريه، اذهان عمومي را از توجه به يمن بازدارند.
اگر امروز همچنان شاهد تداوم حملات عربستان در يمن هستيم و شكست سعودي‌ها تاكنون رقم نخورده است، علت اصلي به ادامه حمايت‌هاي امريكا و غرب از رياض باز مي‌گردد. تداوم اين حمايت‌هاست كه هنوز سعودي‌ها در يمن سرپا ايستاده‌اند. البته حملات آنها به يمن تنها در بمباران هوايي خلاصه مي‌شود. اين بمباران‌هاي بزدلانه نيز نه توسط خلبانان سعودي كه توسط مزدوران آنها كه عمدتاً از اتباع كشورهاي عربي ـ غربي هستند، اتفاق مي‌افتد. رياض براي هر پرواز به اين خلبانان مبلغي بالغ بر 7 هزار و 500 دلار پرداخت مي‌كند. بنابراين عربستان سعودي در جنگ‌هاي نظامي در منطقه عملاً محلي از اعراب ندارد كه بخواهد به سوريه نيروي نظامي اعزام كند. اين يك بلوف سياسي بزرگ است.
بيش از 60 سال بي‌عرضگي
اتحاديه عرب از سال 1961 تاكنون كه بيش از 60 سال سپري مي‌شود، تاكنون هيچ اقدامي را در راستاي حمايت از منافع و مصالح ملت‌هاي عربي صورت نداده است. در طول تمامي اين سال‌ها كوچك‌ترين گامي از سوي كشورهاي عضو اتحاديه عرب جهت از بين بردن تهديدات اصلي براي ملت‌هاي عرب برداشته نشده است. امروز موجوديت رژيم‌صهيونيستي بزرگ‌ترين تهديد براي كشورهاي عربي است، اما اتحاديه عرب نه تنها هيچ گامي در اين راستا برنداشته بلكه در مسير دوستي با صهيونيست‌ها نيز قدم برداشته است. اسرائيل چندماه ديگر جشن 70سالگي خود را مي‌گيرد و اتحاديه عرب هم نظاره‌گر آن خواهد بود. در اين ميان، نفوذ عربستان سعودي در اتحاديه عرب و تأثيرگذاري آن بر تصميمات اين اتحاديه بسيار حائز اهميت است. اتحاديه عرب از جانب عربستان، ايران را متهم به دخالت در امور كشورهاي عربي مي‌كند؛ حال آنكه به عنوان مثال دولت‌هاي لبنان، عراق و سوريه هيچ‌گاه حمايت‌هاي ايران از خود را دخالت تلقي نكرده‌اند. بنابراين مي‌توان گفت كه سعودي‌ها به نيابت از دولت‌هاي جهان عرب اين حق را به خود مي‌دهند تا به ايران اتهام‌زني كنند! عربستان سعودي نه تنها در اتحاديه عرب عليه ايران اعمال نفوذ مي‌كند كه در ديگر سازمان‌هاي عربي نيز همين كار را انجام مي‌دهد. سعودي‌ها همه ظرفيت‌هاي مادي و معنوي خود در منطقه را عليه ايران بسيج كرده‌اند و تاكنون هيچ عايدي نصيب‌شان نشده است و در آينده هم نخواهد شد.
ارسال نظرات